ملیله کاری اصفهان

ملیله کاری اصفهان از سری محصولات صنایع دستی مورد پسند هموطنان عزیز در سراسر کشور است. شما می توانید ظروف ملیله کاری با مس را بصورت کاربردی و تزئینی در منزل خود استفاده کنید. خرید ظروف ملیله برای تمامی مشتریان از سراسر کشور امکان پذیر است. همه روزه فروش و عرضه انواع ملیله کاری در تهران بصورت آنلاین امکان پذیر می باشد. قیمت ملیله کاری اصفهان ارزان و کیفیت محصولات بالاست . شما می توانید برای خرید عمده ملیله کاری و دریافت تخفیف ویژه با واحد فروش تماس بگیرید.

تماس با واحد فروش : 512 77 92 0901

قیمت ملیله کاری بر اساس کیفیت کار انجام شده برآورد می گردد. ظروف ملیله کاری اثر دست هنرمندان استادکار است که با قرار دادن مفتول های باریک مسی در کنار هم ظروف زیبایی بر اساس طرح های سنتی و قدیمی می سازند بر این اساس ظروف ملیله کاری شده علاوه بر ارزش مادی ارزش معنوی و فرهنگی نیز دارد. قیمت ظروف ملیله کاری اصفهان ارزان و قابل تهیه برای عموم مشتریان است. نگاه متفاوت هنر ملیلـه کـاری می تواند فرهنگ سازی برای ارج نهادن به هنرهای ایرانی باشد.

ملیله کاری ( filigree ) شاخه ایی از هنر فلزکاری می باشد که در ایران صدها سال قدمت دارد. شهرهایی چون اصفهان , زنجان و بروجرد در این زمینه پیشرو هستند. کارگاه های زیادی در این شهر ها وجود دارند که جمع زیادی از هنرجویان و استادکاران را مشغول به هنرآموزی کرده اند. امروزه با وجود اینترنت و فضای مجازی خرید ظروف ملیله کاری براحتی و بصورت آنلاین انجام می شود. شما می توانید سفارش خود را در هر زمان شبانه روز ثبت کرده و در کمترین زمان , هرکجای کشور تحویل بگیرید.

در هنر ملیله کاری با فلز , فقط از مس استفاده نمی شود . بلکه از فلزات دیگری مانند طلا و نقره هم می شود بهره برد. مفتول های باریکی از فلز مورد نظر به شکل طرح های سنتی مانند بته جقه در آمده و در کنار یکدیگر لحیم کاری می شوند تا به شکل ظروف مورد نظر درآیند. ظروف ملیله کاری در تهران علاقه مندان زیادی داشته و آنها می توانند محصولات اصل و باکیفیت مورد نظرشان را بصورت آنلاین خریداری کنند. ارسال محصولات هر روزه و بطور منظم به تهران و سایر نقاط ایران انجام می شود.

در ایران بیشتر ملیله کاری با مس انجام می شود چرا که فلز مس هم انعطاف پذیری بالایی داشته و هم قیمت مناسبی دارد. پس از ساخت ظروف ملیله با مس پرداخت نهایی بر روی آن انجام می شود. اکثر مشتریان علاقه دارند ظروف ملیله کاری به رنگ نقره ایی باشد بر این اساس آبکاری نقره می شوند و برای جلوگیری از سیاه شدن روکشی بر روی آنها کشیده می شود. البته برخی نیز علاقه به رنگ مسی داشته که پرداخت ویژه ایی با رنگ مسی و روکش شفاف بر روی آن ظروف صورت خواهد گرفت.

ملیله سازی اصفهان قدمت طولانی دارد . تاریخچه ملیله کاری در ایران به دوره هخامنشیان بر می گردد. ظروف ملیله کاری پیدا شده از آن زمان گویای این مسئله است. ظروفی از قرن دوازده میلادی در منطقه ری پیدا شده که ظرافت این هنر را نشان می دهد. در کتاب “شاهکار هنر ایران” از پروفسور آرتور اپهام پوپ تصاویر و توضیحاتی در مورد اصالت این هنر ایرانی وجود دارد. این هنر از نسل های گذشته سینه به سینه نزد ما ما امانت گذاشته شده که بایستی با حمایت همه جانبه مردم آن را برای آیندگان حفظ نمائیم.

اشتراکات فرهنگی باعث شده تا با اطلاع رسانی صحیح علاقه مندان زیادی از هنرهای دستی ایرانی استقبال کنند. ظروف ملیله کاری اصفهان نیز بین بانوان محبوبیت ویژه ایی دارد. نیاز نیست که خرید ظروف ملیله کاری یکباره انجام گیرد. بلکه شما می توانید در هر مرحله تعدادی از ظروف را با توجه به بوجه درنظر گرفته تهیه کرده و سرویس خود را تکمیل نمائید. قیمت ملیله کاری اصفهان ارزان و از کیفیت بسیار خوبی برخوردار است. نگاه کسب رضایت مشتری از محصولات خرداری شده هدف اصلی فروشگاه می باشد.

ملیله کاری به انگلیسی (filigree) شاخه ای از هنر فلزکاری می باشد که با مفتول های نازک نقره نظیر طلا، نقره و مسی انجام می پذیرد. بر اساس کشفیات باستان شناسی و به روایت اکثر محققان، قدیمی ترین اشیایی که میتوان ریشه ملیله ایران را در آن جستجو کرد به سال های 330 تا 550 قبل از میلاد بر میگردد که متعلق به دوره هخامنشیان می باشد. آثار به دست آمده در (دورآلورپوس) گواه این موضوع است که طی سال های 324 تا 330 قبل از میلاد نیز ساخت مصنوعات ملیله در ایران رواج قابل ملاحظه ای داشته است. در مورد ملیله تعاریف مختلفی ارائه شده است که به معنی ریشه های تاب داده و پیچیده از رز سیم است و به علت شباهتی که از لحاظ مواد سازنده و هم از لحاظ ظرافت به کار رفته در آن با ملیله دوزی دارد به این نام معروف شده است پس شاید بی ربط نباشد که هنر ملیله سازی مهجور مانده و تعداد کمی این رو می شناسند
پس از دوره ساسانیان، دوره جدیدی در ایران آغاز می شود که آن ورود اسلام به این کشور است. درست بعد از زمان ساسانیان یعنی در حکومت سلجوقیان آثار بسیار زیبایی از زیورآلات ملیله مشاهده می شود که این موضوع حاصل تجربه هنرمندان است. وجود این آثار نشان میدهد که در زمان ساسانیان نیز ملیله کاری وجود داشته است و شاید تنها در یک بار دوره رکورد را طی کرده ویا در زمان حمله اعراب به ایران به عنوان غنیمت جنگی مورد استفاده قرار گرفته است.
پروفسور آرتور اپهام پوپ در کتاب شاهکارهای هنر ایران ضمن اشاره به هنر زرگری و نقره کاری در سال های پس از ظهور اسلام به آثاری از ملیله که متعلق به قرن 12 میلادی است اشاره کرده است. با توجه به آن که تعداد این آثار در آن زمان بسیار اندک بوده و به خاطر اینکه آن ها از طلا و نقره ساخته شده اند میتوان آن را ذوب کرده و مجدد مورد استفاده قرار داد، به همین جهت نیز آن اشیا به مرور زمان از بین رفته و هم اینکه نمونه های زیادی از ملیله کاری دوران گذشته باقی نمانده است. در دوره سلجوقیان اکثر سازندگان این آثار نفیس نیز از هنرمندان خراسانی ساکن در شرق و شمال شرقی ایران بوده اند که عده ای از آن ها به علت جنگ های خونین و زد خوردهای محلی ترک وطن کرده و در سایر شهرها نظیر زنجان، بروجرد، همدان، تبریز و به ویژه شهر موصل اقامت گزیدند با توجه به آنچه که اشاره شد احتمال می رود هنرمندان خراسانی هنر فلزکاری از جمله ملیله کاری در سال پنجم ه . ق در زنجان رواج داشته اند
پس از سلجوقیان و روی کار آمدن مغول ها و پس از آن تیموریان، به دلیل جنگ و ناآرامی در سرزمین ایران آثار بسیار کمی از این هنر دیده می شود. و در دوره صفوی که باز هم این هنر رونق یافته نمونه بارز این هنر را در درب مدرسه چهار باغ اصفهان توسط عبدللطیف تبریزی و به دستور شاه حسین میتوان مشاهده و بازبینی کرد. همچنین شاه عباس عده زیادی از ارامنه جلفای آذربایجان را به اصفهان آورد و منطقه ای با نام جلفا را بنا نمود و به در آن به ساخت مصنوعات فلزی از جمله کمربندهای ملیله ای و … پرداخته شد و در نتیجه می توان گفت در عصر صفویه این اولین باری است که هنر ملیله کاری در اصفهان مشاهده شده است.
با حمله افغان ها به ایران و روی کار آمدن افشاریان و زندیان، این هنر زیبا و ظریف اصالت خود را حفظ کرده و به مرور بر ظرافیت و زیبایی آن افزوده شده است و بستر لازم برای وجود آثار زیبا را در زمان قاجار فراهم کرده است. در دوره قاجار آثار زیبایی از هنرمندان زنجانی دیده می شود و آثار به جا مانده علاوه بر زیورآلات کاربردی نظیر قلمدان، دوات دان، سینی و سرقلیان می باشد
بعضی افراد معتقد هستند در زمان جنگ جهانی دوم تعدادی از هنرمندان زنجانی به اصفهان و تهران مهاجرت کرده اند و این هنر را به دیگر نواحی ایران برده اند که این هنر در شهر تهران بیشتر به صورت جواهرات و در اصفهان به صورت زیورآلات و ظروف نقره رواج داشته و دارند اما با وجود درب مدرسه چهار باغ حضور ملیله در زمان صفوی نوید این را میدهد که این هنر در زمان جنگ جهانی دوم در اصفهان مورد استفاده قرار گرفته است. در کتب تاریخی اشاراتی درباره زنجان دارند که از میان صنایع شهر زنجان بیش از هر چیزی در مورد هنر ملیله کاری سخن گفته اند و از آنجا که ملیله کاری یکی از شاخه های فلزکاری است میتوان مسیر حرکت آن را در قالب فلزکاری در منقطه جستجو کرد.
با توجه به به رونق شهر زنجان در دوره هخامنشیان، اشکانیان و ساسانیان فلزکاری نیز یکی از صعنت های پیشرفته تمدن هاست که در این منطقه وجود دارد. سابقه ملیله کاری در زنجان از قرن هجدهم به بعد روشن و مشخص است به طوری که فدریک ریچارد مستشرق اروپایی در سفرنامه خود نوشته است شهر زنجان شهر کوچکی است نقره و ملیله کاری در این شهر پر رزق و برق است همچنین ساموئل گرین ویل بنجامین که در حدود سال 1883 تا 1301 به ایران سفر کرده در مورد صعنت گری زنجان اطلاعات بیشتری میدهد.
در این قسمت به مواد اولیه این هنر زیبا می پردازیم :
مواد اصلی: شامل طلا، نقره و مس
مواد فرعی: شامل موم، زغال، موارد پاک کننده، لحیم، بوره و تنه کار
موارد اصلی به صورت خام در طبیعت یافت می شود که تبدیل به شمش شده و سپس ورق گردیده و بریده می شود، مواد فرعی موم، زغال، موارد پاک کننده (زاج سفید، تیزآب و جوهرگوگرد)، لحیم، بوره و تنه کار است.
ابزارآلات ملیله کاری:
کوره: شامل کوره های زغالی یا کوره های گازی می باشد که جهت ذوب فلزات حرارت تولید می کنند و دمای آن ها نیز معمولا بیشتر از 1300 درجه سانتی گراد است
بوته: ظرفی است استوانه ای شکل جهت ذوب نقره از آن استفاده می شود جنس آن از گرافیت و ظرفیت کوچکترین آن تقریبا 50 گرم و بزرگترین آن نیز یک کیلوگرم می باشد
حدیده: ابزاری است برای تهیه مفتول های نقره با قطره های مختلف به شکل استوانه که از دولایه بیرونی و دورنی تشکیل شده است
ریژه (ریجه): قالب فلزی می باشد که نقره بعد از ذوب شدن داخل آن ریخته می شود ریژه بر دو نوع است شماره یک: مدادی که جهت تهیه شمش استفاده می شود شماره دو: کتابی برای ساخت نقره صفحه ای استفاده می شود
دستگاه نورد: شمش ملیله ای را به مفتول تبدیل می کند
دمبوری: حاوی یک مخزن بنزین و یک دم هوا و همچنین یک مشعل می باشد که جهت آتش کاری جزئی به کار می رود
انبر آتش کاری: دارای دسته ای بلند بوده و هنگام آتش و لحیم کاری استفاده می شود
مته برقی: برای سوراخ کردن برخی از قسمت های کار استفاده می شود
تخته ناب: دو قطعه چوب برای تابیدن مفتول نقره ای به کار می رود
قیچی: برای بریدن ورقه های آهنی و قطع مفتول های نقره ای استفاده می شود
فرچه یا برس سیمی: برای پاک کردن ناپاکی ها و چرک از روی ملیله استفاده می شود
آینه سوهان: برای براق کردن و شفاف نمودن سطح کار نقره به کار می رود
جفت: برای شکل دادن مفتول ملیله به ریز نقش ها به کار می رود
قالب ریخته گری: برای ساختن اشیا از قبیل پایه و دسته استکان به کار می رود
دندانه: برای تبدیل نوار نقره ای به نوار دندانه دار استفاده می شود
مقدمات ساخت ملیله ( نوار ملیله):
برای تهیه نوار ملیله ابتدا نقره با خلوص 99.9 در 100 در کوره قرار گرفته و پس از ذوب شدن، در داخل ریژه ریخته می شود. پس از سرد شدن قطعه نقره ای به طول 25 الی 30 متر سانتی متر به قطر حدود 50 میلیمتر به دست می آید در مرحله بعد قطعه نقره ای را بر روی سندان گذاشته و به کمک چکش آن را تبدیل به ملیله ای چهار پهلویی می کند و مجدد آن را به وسیله چراغ کوره ای با شعله گاز حرارت می دهند تا نرم شود و قابل انعطاف پیدا کند سپس آن را از دستگاه نورد عبور داده و به صورت مفتول های باریکی در می آورند در بالای دستگاه نورد چرخ دنده ای قرار داد که به وسیله آن می توان دستگاه را تنظیم و مفتول هایی با قطرهای مختلف به دست آورد مفتول های باریک مجددا در کوره حرارت قرار داده می شود و درون موم گذاشته شده تا کاملا موم اندود شده و اماده حدیده کردن شوند. برای حدیده کردن ابتدا مفتول نقره را از بزرگترین سوراخ حدیده عبور و سپس آن را از سوراخ های کوچک تری میگذارنند و در پایان کار مفتول را دولا تاب را از میان قسمت مسطح غلطک دستگاه نورد عبور می دهند و در نتیجه دستگاه نورد نوار باریکی به قطر تقریبی کمتر از نیم میلیمتر خارج می کند
مراحل ساخت ملیله:
بعد از آماده شدن نوار ملیله نوبت به ساخت اشیا ملیله ای می رسد که در این مراحل ابتدا صفحه فلزی مستطیل شکلی که معمولا جنس آن از آهن و دارای ابعاد و اندازه های مختلف است را انتخاب و در یک سطح آن را کاملا مودم اندود می کنند سپس قالبی را که به شکل محصول مورد نظر بریده شده روی صفحه آهنی قرار داده و نوار نقره ای (دیواره) را که دارای پهنایی بیش از نوار ملیله است از اطراف قالب میگذارنند تا شکل قالب را به خود گرفته و درون موم قرار گیرد. پس از این مرحله به وسیله دیواره های بعدی طرح کلی را تقسیم بندی نموده و میان سطوح را با نقش های ملیله که قبلا به وسیله دست و انبری ظریف با نوار ملیله ساخته شده را از صفحه آهنی جدا می کنند. پس از اینکه کلیه قطعات به وسیله لحیم به یک دیگر متصل شد سیم های فولادی را بریده و جدا می سازنند و محصول را که تقریبا کار ساختش به پایان رسیده در ظرفی حاوی محلول رفیق اسید سولفوریک است قرار می دهند قرار می دهند و یا در داخل ظرف محتوی (محلول زاج سفید) می جوشانند تا اضافات و لکه های روی نقره از بین برود و در پایان به کمک برس ظریفی ملیله ساخته شده را پاک می نمایند. نوع دیگر از ملیله محصولاتی است که به وسیله خم کردن و لحیم کردن صفحات ملیله ای ساخته می شوند و شیوه تولید به طوری است که صفحاتی به اندازه مورد نظر تهیه و سپس به کمک آن ها محصولاتی نظیر گیره، استکان، لیوان، قندان، گلاب پاش و … می سازنند و به وسیله نقره با عیاری پایین تر دسته و پایه ان را ساخته و بر روی آن سوار می کنند.
تفاوت ملیله سازی در زنجان، اصفهان و تهران:
در لحاظ ساختار، زیرنقش ها و عیار نقره مصرفی از یکدیگر متمایز می شوند ( عیار مصرفی در اصفهان 90 تا 95 و شاید کمتر هم می باشد اما در زنجان نقره مصرفی با خلوص 99.9 از 100 استفاده می شود) به لحاظ کیفیت ساخت، ملیله اصفهان دارای نقوش بزرگتر نسبت به ملیله زنجان است و غنای ریز نقوش ، زیبایی و ظرافت کار آن با ملیله زنجان برابری می کند. ملیله زنجان با توجه به طرح ها و نقش های اصیل و خصوص ظرافت زیاد آن در مجموع از کیفیت بالاتری برخوردار می باشد. اما در تهران صعنتگران ملیله بیشتر در امر جواهرسازی فعالیت دارند.
نقش های رایج ملیله کاری:
زیر نقوش متداول در ملیله همانند سایر نقش های صنایع دستی اکثرا ذهنی و الهام یافته و از طبیعت و طرح های سنتی است. مهم ترین و رایج ترین نقش های ملیله عبارتند از: اشک، جغه، پیچک، ترمه و غنچه برگ، واو میله، دوچشم، برگ فرنگ، سه چهار چشم، کورملیله و تابیده که هر یک در نوع خود دارای ویژگی های خاصی می باشند.
محصولات ملیله کاری:
همان طور که در بالا اشاره شد، تولیدات ملیله عبارتند از انواع مختلف تزئینی نظیر گیره شربت خوری، گل سفید، گلاب پاش، قاب عکس، بشقاب، شکلات خوری، شیرینی خوری، سینی، آینه و شمعدان و در انواع مختلف دیگر نیز می توان به زنجیر، سنجاق، گل سینه و گوشواره اشاره کرد.
اساتید مشهور ملیله کاری:
مرحوم استاد بیات، منصور کاظمیان مقدم، صادق شیروانی، محمدرضا حکمیان، محمد حسین ستاری، عبدالحمید محرر، مرتضی جزء صادقی، کریم ابطحی، علیرضا شجاعی و …